Η κυστίτιδα είναι μια πολύ συχνή ουρολογική νόσος στον κόσμο. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, η ανάπτυξή του βασίζεται σε βακτηριακή βλάβη στο εσωτερικό επιθήλιο της ουροδόχου κύστης. Ως εκ τούτου, τα αντιβιοτικά για κυστίτιδα στις γυναίκες χρησιμοποιούνται ευρέως ως φάρμακα επιλογής για αυτήν την παθολογία.
Αντιβιοτικά για οξεία κυστίτιδα
Πριν αποφασίσει ποιο αντιβιοτικό θα συνταγογραφήσει, ένας έμπειρος γιατρός θα πρέπει να μελετήσει και να εξετάσει προσεκτικά τον ασθενή. Για τη διάγνωση της Οξείας Κυστίτιδας, συνιστάται η διεξαγωγή εξετάσεων αίματος και ούρων. Αλλά δεν είναι πάντα απαραίτητο να προσδιοριστεί με ακρίβεια ο τύπος του παθογόνου. Η αντιβιοτική θεραπεία πραγματοποιείται αρχικά εμπειρικά και προτιμώνται φάρμακα ευρέως φάσματος από τη λίστα συστάσεων της ουρολογικής ένωσης. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι μόνο ένας γιατρός έχει το δικαίωμα να συνταγογραφήσει οποιοδήποτε αντιβακτηριακό φάρμακο και η αυτοθεραπεία συχνά οδηγεί σε επιπλοκές.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα, το φάρμακο εκλογής ήταν ένας συνδυασμός σουλφοναμίδης και ενός αναστολέα διυδροφολικής αναγωγάσης. Αλλά η μακροχρόνια χρήση αυτού του φαρμάκου έχει οδηγήσει σε αύξηση της αντίστασης των μικροοργανισμών σε αυτό και μείωση της αποτελεσματικότητας της θεραπείας. Ως εκ τούτου, οι σύγχρονες ευρωπαϊκές συστάσεις συνιστούν τη χρήση άλλων αντιβακτηριακών παραγόντων. Πρώτα απ 'όλα, προτιμούν:
- φθοριοκινολόνες;
- Νιτροφουράνια;
- φάρμακο με βάση το φωσφονικό οξύ.
Η θεραπεία πραγματοποιείται σε εξωτερικά ιατρεία υπό την επίβλεψη ουρολόγου. Λίγες ημέρες μετά την έναρξη της θεραπείας, οι εξετάσεις επαναλαμβάνονται. Η ελάχιστη διάρκεια θεραπείας για τις φθοροκινόλες είναι 3 ημέρες, τα νιτροφουράνια - 7 ημέρες και ένα φωσφονικό αντιβιοτικό λαμβάνεται μόνο μία φορά.
Αντιβιοτικά για χρόνια κυστίτιδα
Όταν η μόλυνση εξελιχθεί στο χρόνιο στάδιο, η εμπειρική αντιβιοτική θεραπεία είναι απαράδεκτη. Είναι υποχρεωτική η διεξαγωγή μικροβιολογικής εξέτασης των ούρων πριν από τη συνταγογράφηση αντιβακτηριακών φαρμάκων. Μελετά επίσης την αντοχή ενός βακτηριακού στελέχους σε συγκεκριμένους θεραπευτικούς παράγοντες. Αυτό επιτρέπει στον θεράποντα ιατρό να επιλέξει αντιβιοτικά για τη χρόνια κυστίτιδα που θα είναι πιο αποτελεσματικά για έναν συγκεκριμένο ασθενή.
Υπάρχει η άποψη ότι αυτή η μορφή παθολογίας είναι σπάνια μια ανεξάρτητη ασθένεια. Ως εκ τούτου, ένας τέτοιος ασθενής θα πρέπει να έχει μια ολοκληρωμένη εξέταση όχι μόνο των ουρογεννητικών οργάνων, αλλά και άλλων συστημάτων του σώματος. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται σε πιθανές διαταραχές του ανοσοποιητικού και εστίες χρόνιας μόλυνσης στον οργανισμό.
Οι φθοροκινολόνες ή άλλα εφεδρικά φάρμακα από τον κατάλογο συνταγογραφούνται κυρίως - τετρακυκλίνες, κεφαλοσπορίνες τρίτης γενιάς, μακρολίδες. Η πορεία λήψης τους διαρκεί τουλάχιστον 7 ημέρες. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να συμπληρώνεται με διάφορες μη φαρμακευτικές μεθόδους θεραπείας:
- χειρουργική επέμβαση για ανατομικά ελαττώματα ή/και παρουσία εστιών χρόνιας λοίμωξης.
- προσεκτική υγιεινή?
- επιλογή άνετων εσωρούχων.
- θεραπεία διαταραχών του ανοσοποιητικού?
- προσωρινή αποχή από τη σεξουαλική επαφή.
Πρόληψη υποτροπής κυστίτιδας
Τα αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται όχι μόνο για τη θεραπεία της οξείας φάσης της κυστίτιδας, αλλά και για την πρόληψη υποτροπών της νόσου. Συνιστάται σε ασθενείς που είχαν περισσότερες από 2 παροξύνσεις τους τελευταίους 6 μήνες.
Υπάρχουν διάφορα σχήματα για τη λήψη αντιβακτηριακών φαρμάκων. Το πιο συνηθισμένο από αυτά είναι η συνταγογράφηση μακράς πορείας θεραπείας σε χαμηλές δόσεις κατά τη διάρκεια της ύφεσης. Χρησιμοποιήστε ένα από τα φάρμακα από την ομάδα των φθοριοκινολονών (0, 2 g το καθένα), των νιτροφουρανίων (0, 1 g το καθένα) ή ένα φωσφονικό αντιβιοτικό (3, 0 g το καθένα) κάθε 10 ημέρες για 3 μήνες.
Εάν υπάρχει σχέση μεταξύ της υποτροπιάζουσας κυστίτιδας και της σεξουαλικής επαφής, ο γιατρός συνιστά τη λήψη ενός από τα προαναφερθέντα φάρμακα μετά τη συνουσία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, εάν εμφανιστούν συμπτώματα, ο ασθενής μπορεί να επαναλάβει την πορεία της θεραπείας μόνος του.
Ωστόσο, μετά την ολοκλήρωσή του, πρέπει να υποβληθείτε σε εξέταση ούρων για βακτηριολογική εξέταση. Είναι επίσης σημαντικό να θυμόμαστε ότι η πρόληψη της κυστίτιδας είναι αποτελεσματική μόνο εάν δεν υπάρχουν ανωμαλίες στην ανάπτυξη του ουροποιητικού συστήματος και άλλων μολυσματικών διεργασιών στο σώμα.
Επιλεγμένα αντιβακτηριακά φάρμακα για την κυστίτιδα
Φωσφονικό αντιβιοτικό
Το προϊόν περιέχει φωσφονικό οξύ και χρησιμοποιείται ευρέως για τη θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος. Το φάρμακο έχει ισχυρή βακτηριοκτόνο δράση κατά των E. coli, εντερόκοκκων, σταφυλόκοκκων, Klebsiella, Proteus και άλλων παθογόνων. Διατίθεται σε μορφή φακελλίσκων σε σκόνη.
Αυτό το φάρμακο πρέπει να χρησιμοποιείται μία φορά 2 ώρες μετά τα γεύματα πριν τον ύπνο. Σε αυτή την περίπτωση, το περιεχόμενο της σακούλας πρέπει πρώτα να αναμιχθεί σε μικρή ποσότητα νερού (περίπου το ένα τρίτο του ποτηριού). Μια εφάπαξ δόση για ενήλικες είναι 3, 0 g του φαρμάκου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, χρειάζεται να επαναλάβετε το φάρμακο μετά από 24 ώρες.
Το φωσφονικό οξύ πρακτικά δεν μεταβολίζεται στο σώμα του ασθενούς και το μεγαλύτερο μέρος του απεκκρίνεται από τα νεφρά. Στην περίπτωση αυτή στα ούρα, 4-6 ώρες μετά τη χορήγηση, επιτυγχάνεται θεραπευτική συγκέντρωση του φαρμάκου, η οποία επιμένει για περισσότερο από δύο ημέρες. Επιπλέον, το φάρμακο έχει μια σειρά από πλεονεκτήματα:
- ευκολία μιας χρήσης.
- χαμηλά ποσοστά παρενεργειών όταν χρησιμοποιείται.
- περιορισμένες αντενδείξεις (σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια, παιδί κάτω των 5 ετών).
- το φάρμακο έχει εγκριθεί για χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Νιτροφουράνια
Τα νιτροφουράνια, μαζί με ένα φωσφονικό αντιβιοτικό, είναι τα φάρμακα εκλογής για την οξεία κυστίτιδα. Έχουν βακτηριοκτόνο αποτέλεσμα στα περισσότερα παθογόνα αυτής της παθολογίας. Ταυτόχρονα, η αντοχή των βακτηρίων στα νιτροφουράνια παραμένει σε χαμηλό επίπεδο. Τα μειονεκτήματα αυτής της ομάδας αντιμικροβιακών παραγόντων περιλαμβάνουν τη συχνή εμφάνιση παρενεργειών:
- δυσπεπτικές διαταραχές (ναυτία, έμετος).
- κοιλιακό άλγος ποικίλης έντασης.
- ζάλη;
- υπνηλία;
- τοξικές επιδράσεις στο ήπαρ και τα νεφρά.
Πάρτε σκευάσματα νιτροφουρανίου 3 φορές την ημέρα, 100 mg. Η διάρκεια της θεραπείας είναι από 5 έως 7 ημέρες.
Φθοροκινολόνες
Αυτή η ομάδα αντιβακτηριακών φαρμάκων είναι παράγωγο του ναλιδιξικού οξέος. Οι φθοροκινολόνες έχουν βακτηριοκτόνο δράση ενάντια σε ένα ευρύ φάσμα βακτηρίων. Όταν χρησιμοποιούνται εσωτερικά, εισέρχονται γρήγορα στην κυκλοφορία του αίματος και αρχίζουν να δρουν μέσα σε μία ώρα. Αποβάλλονται από το σώμα από τα νεφρά, γεγονός που εξηγεί την ευρεία χρήση τους στην ουρολογία.
Οι φθοριοκινολόνες απαγορεύεται για χρήση από παιδιά κάτω των 18 ετών, έγκυες και θηλάζουσες μητέρες. Αυτό οφείλεται στον αρνητικό αντίκτυπό τους στον σχηματισμό του μυοσκελετικού συστήματος. Οι αντενδείξεις περιλαμβάνουν επίσης ιστορικό επιληπτικών κρίσεων, επιληψίας και ατομικής δυσανεξίας. Τα τελευταία χρόνια, οι φθοριοκινολόνες λαμβάνονται κυρίως όταν τα φωσφονικά αντιβιοτικά και τα νιτροφουράνια είναι αναποτελεσματικά, καθώς και σε περίπλοκες μορφές κυστίτιδας.
Οι φθοριοκινολόνες πρέπει να λαμβάνονται 2 φορές την ημέρα για 3 ημέρες.
Ωστόσο, πρόσφατα αυτά τα φάρμακα πρακτικά δεν συνταγογραφούνται για κυστίτιδα λόγω του γεγονότος ότι τα βακτήρια έχουν αναπτύξει αντίσταση στην ομάδα φθοριοκινολόνης στο 60% των περιπτώσεων.
Κεφαλοσπορίνες
Οι κεφαλοσπορίνες είναι αντιβιοτικά βήτα-λακτάμης με βακτηριοκτόνο δράση. Σήμερα, υπάρχουν 5 γενιές αυτών των φαρμάκων, αλλά μόνο οι τρεις πρώτες χρησιμοποιούνται στην ουρολογία. Οι κεφαλοσπορίνες θεωρούνται ένα από τα ασφαλέστερα φάρμακα μεταξύ των αντιβακτηριακών παραγόντων.
Η μόνη σημαντική αντένδειξη στη χρήση τους είναι η παρουσία υπερευαισθησίας στις βήτα-λακτάμες στον ασθενή (αναπτύσσονται διάφορες αλλεργικές αντιδράσεις). Αυτό επιτρέπει τη χρήση κεφαλοσπορινών σε μικρά παιδιά, έγκυες γυναίκες και ηλικιωμένους.
Τα φάρμακα πρώτης γενιάς χρησιμοποιούνται σπάνια λόγω της αντοχής των μικροοργανισμών. Το φάρμακο τρίτης γενιάς συνταγογραφείται 0, 4 g 1 φορά ή 0, 2 g 2 φορές την ημέρα για ενήλικες. Η δοσολογία για τα παιδιά εξαρτάται από την ηλικία και το σωματικό τους βάρος.
Τετρακυκλίνες
Αυτή η ομάδα φαρμάκων ανήκει στα συνθετικά αντιβιοτικά. Οι τετρακυκλίνες έχουν βακτηριοστατική δράση, δηλαδή αναστέλλουν τον πολλαπλασιασμό των μικροοργανισμών. Χρησιμοποιούνται σήμερα για τη θεραπεία της κυστίτιδας όταν η καθιερωμένη θεραπεία με φωσφονικά αντιβιοτικά και νιτροφουράνια έχει αποδειχθεί αναποτελεσματική.
Μεταξύ των μειονεκτημάτων των τετρακυκλινών, αναφέρονται συχνά οι παρενέργειές τους: νεφροτοξικότητα, δυσπεψία, αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση, ζάλη, αναστολή της αιμοποίησης, τοξική ηπατίτιδα και άλλα. Επίσης, τα φάρμακα αυτής της ομάδας διαταράσσουν το σχηματισμό του οστικού ιστού, επομένως δεν πρέπει να συνταγογραφούνται σε παιδιά, έγκυες και θηλάζουσες μητέρες.
Πάρτε 0, 1 g μία ή δύο φορές την ημέρα. Συνιστάται η επιπρόσθετη παρακολούθηση της λειτουργίας των νεφρών και του ήπατος κάθε 3 ημέρες από τη λήψη του φαρμάκου.
πενικιλίνες
Τα φάρμακα πενικιλίνης έχουν περιορισμένη χρήση για την κυστίτιδα. Αυτό οφείλεται σε μείωση της αποτελεσματικότητας λόγω της ανάπτυξης αντοχής στους μικροοργανισμούς.
Ωστόσο, οι πενικιλίνες έχουν υψηλούς δείκτες ασφάλειας, γεγονός που τους επιτρέπει να χρησιμοποιούνται για θεραπεία σε παιδιά και έγκυες γυναίκες.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν συχνά πεπτικές διαταραχές, οι οποίες εξαφανίζονται γρήγορα μετά τη διακοπή του φαρμάκου. Η διάρκεια χρήσης πενικιλλινών για κυστίτιδα είναι έως 7 ημέρες.